zaterdag 10 augustus 2024
Heerlijk weer, zon en hoge temperaturen. De ideale ingrediënten voor een bezoek aan het strand! Wel een ander strand dan Barneville Carteret waar we op dag 3 geweest zijn natuurlijk. Dit keer viel de keuze op het strand bij Pirou. Een strandje aan de westkust van het puntje van Normandië waar we verblijven, lekker dichtbij, dus niet zo lang in de auto.
Nu valt er over een strandbezoek weinig te melden. Want ja… wat doe je nou helemaal op een strand? Beetje liggen zonnen, opstaan om in zee te gaan plassen, terug naar je handdoek om daar op te drogen en verder wat lezen, wat drinken en wat kijken naar anderen. Heel af en toen, misschien één of twee keer, kom je dan in de benen om even te beachballen. Een balletje overslaan met twee houten plankjes. Best leuk, maar niet te lang en niet te vaak. Want het is tenslotte vakantie. Relaxmodus aan.
Ander strand bij Pirou
Het strand bij Pirou was anders dan dat bij Barneville. Niet minder, maar anders. Er lag wat meer drek. Restanten van waterplanten. Hé, dat rijmt! Geinig. Het zand was daarentegen wel weer fijner, het deed minder pijn aan je voeten. Het verschil tussen eb en vloed was ook daar goed te merken, dus daar zat dan weer geen verschil in. Het water was wat kouder. Dat was ook een verschil. Toch gek, want we hebben het over dezelfde oceaan. Er zal een logische verklaring voor zijn. Maar ik heb hem helaas niet. Nou ja, lekker belangrijk.
Tijdens het dagelijkse overleg hadden we bedacht dat het wel aardig zou zijn om ter plaatse wat pizza’s te kopen, op het strand op te eten en daarna de zonsondergang te bekijken. Romantisch als we allemaal zijn natuurlijk. (knipoog)
Eten op het strand bij Pirou
Het idee was goed en de uitvoering ook. Tijdens een vooronderzoek waren er foto’s gemaakt van het menu van het pizzarestaurant. Dus iedereen had zijn voorkeur doorgegeven maar toen we gingen bestellen rond half acht, bleek dat de pizza’s pas zo rond 22.00 uur klaar zouden zijn. Dat werd ons te gek. Dus zonder eten naar bed. Of nee wacht… We kregen een ander idee. We rijden naar de MacDonalds en als we nog tijd genoeg hebben rijden we terug naar het strand om de zonsondergang te beleven. Want omdat het relatief dichtbij was, zou dat wel moeten kunnen.
We aten dus bij de MacDonalds. Tipje voor de Nederlandse directie van MacDonalds: neem een kijkje in Frankrijk. Lekkere frietjes of aardappelpartjes met Cheddar en spekjes! Echt goed te eten. En in prima plastic bakjes met prima plastic vorken. Ook de plastic glazen waren prima. Maar goed, na het eten weer terug naar het strand. Het was dit keer wel een ander strand dan Pirou, namelijk Plage de Saint Germain sur Ay. Dat heb ik serieus niet zelf onthouden, maar het stond nog in de navigatie app van Arjan. Anders had ik zo’n plaatsnaam natuurlijk nooit geweten. Dit strand was kwa kilometers nog nét even wat dichterbij. Of het kwa tijd ook dichterbij was, weet ik niet zo net. Hoe dan ook: het was HEUL koud, maar wel een prachtig gezicht, die zonsondergang.
Hieronder wat foto’s, van Pirou en dat ondergaande zonnestrand met die ingewikkelde naam.
